วันพฤหัสบดีที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2551

เป้าหมายของสหกรณ์ คืออะไร

เคยหรือไม่ ที่ถูกถามว่า "ปีนี้กำไรเท่าไหร่" หรือ "ปันผลกี่เปอร์เซ็นต์"

เป็นคำถามทั่วไป ที่ใครๆก็น่าจะถามได้ และผู้ที่เป็นกรรมการดำเนินการก็น่าจะตอบได้ ไม่ได้แปลกตรงไหนนี่นา ใช่ครับ หากเป็นคำถามจากสมาชิกของสหกรณ์นั้นๆ ก็คงจะไม่แปลกอะไร หากจะพูดคุยกันระหว่างกลุ่มหรือระหว่างสหกรณ์ ก็อย่าได้พึงใช้กำไร หรืออัตราเงินปันผล เป็นตัวชี้วัดผลงานของสหกรณ์กันเลยนะครับ

เป้าหมายของสหกรณ์ คงมิใช่อยู่ที่การทำกำไรได้มากๆ เงินปันผลสูงๆ หรอกนะครับ โดยเฉพาะสหกรณ์ที่มีธุรกิจทางการเงินกับสมาชิก ให้สมาชิกกู้ยืมเงิน โดยไม่ได้มีการลงทุนในรูปแบบอื่นแล้ว แสดงว่ากำไรที่ได้นั้น มาจากสมาชิกล้วนๆ สมาชิกที่กู้ยืมเงินจากสหกรณ์ สมาชิกที่มีความเดือดร้อนจำเป็น ในขณะที่เงินเหล่านั้น ส่วนหนึ่งก็ได้มาจากสมาชิกเหล่านี้ (อาจจะเป็นจำนวนไม่มาก) อีกส่วนหนึ่งมาจากสมาชิกที่อาจจะมีความพร้อมทางด้านการเงิน โดยผ่านการสะสมหุ้น หรือการฝากออมทรัพย์ แน่นอนครับ ผลตอบแทนของหุ้นคือเงินปันผล ผลตอบแทนของเิงินฝากคือดอกเบี้ย ในขณะที่สหกรณ์ได้ดอกเบี้ยเงินกู้จากสมาชิก หากเป็นในรูปแบบนี้แล้ว สหกรณ์ยังมีกำไรมาก ปันผลสูง สหกรณ์นั้นก็ทำตัวไม่ต่างจากสหกรณ์นายทุน ลงทุนกับคนจน แล้วทำกำไรให้คนรวย โดยอาศัยรูปแบบสหกรณ์เท่านั้นเอง

ผมคิดว่า เป้าหมายของสหกรณ์คือเรื่องของคน คนที่เป็นสมาชิก จะต้องมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น มีคุณภาพชีวิตที่ดี มีสิ่งแวดล้อมที่ดี มีสวัสดิการอย่างเหมาะสม เพียงพอ และยุติธรรม โดยอาศัยเงิน ความร่วมมือซึ่งกันและักัน การบริหารการเงิน เป็นเรื่องหนึ่งในสหกรณ์ แต่ไม่ใช่เรื่องหลัก เรื่องหลักของสหกรณ์คือเรื่องของคน เรื่องของสมาชิก สหกรณ์จะเป็นที่ซึ่งสร้างโอกาส ให้โอกาส และบำบัดทุกข์ บำรุงสุข ให้แก่สมาชิกอย่างไรให้ทั่วถึง และเป็นธรรม

ผมเชื่อว่า ผู้นำรุ่นแรกๆของแต่ละกลุ่มหรือสหกรณ์ ส่วนใหญ่น่าจะมีความคิดเช่นนี้ เนื่องจากเป็นผู้ริิเริ่ม เริ่มต้นก่อตั้งกลุ่มหรือสหกรณ์ ผ่านการเรียนรู้ ผ่านความยากลำบากในช่วงเริ่มต้น จนกลั่นออกมาเป็นแนวคิดในเรื่องของคน แต่เมื่อเวลาผ่านไป สหกรณ์เติบโตขึ้น ผู้คนเข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้น การเปลี่ยนผ่านแนวคิดจากผู้นำในยุคแรกสู่ยุคหลัง อาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะถ่ายทอดเจตนารมณ์ได้ทั้งหมด และเป็นเรื่องไม่ยากที่จุดยืนของกลุ่มหรือสหกรณ์จะเปลี่ยนไปตามผู้นำที่เปลี่ยนเข้ามา ยิ่งหากมีผู้ที่คิดไม่ดี ประสงค์ร้าย หรือเข้ามาเพื่อหวังผลประโยชน์ ความเสื่อมย่อมเข้ามาเยือนองค์กรอย่างแน่นอน

ผมอยากจะแชร์ความคิดเรื่องเป้าหมายของสหกรณ์ หากเรากำหนดเป้าหมายไว้ที่สมาชิกแล้ว กิจกรรมต่างๆที่จะตามมา ก็จะสอดคล้องกับเป้าหมายหลัก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการบริหารการเงิน ผ่านทางกิจกรรมการสะสม การกู้เงิน การฝากเิงิน หรืออื่นๆ นอกจากนี้แล้วยังมีเรื่องของการบริหารสมาชิก ซึ่งหมายถึงการทำความเข้าใจ ให้ความรู้แก่สมาชิก ให้สมาชิกมีความรักและหวงแหนสหกรณ์ ให้มีความรู้สึกร่วมถึงความเป็นเจ้าของสหกรณ์ หากทำได้เช่นนี้แล้ว ปัญหาเรื่องการเงิน ไม่ว่าจะเป็นการสะสมเงิน หรือหนี้คั่งค้าง ย่อมจะไม่เกิดหรือเกิดขึ้นน้อยมาก ซึ่งตั้งเป็นโจทย์ให้คิดต่อได้เลยว่า ทำอย่างไรให้สมาชิกมีความรักและหวงแหนสหกรณ์? ทำอย่างไรให้สมาชิกมีความรู้สึกเป็นเจ้าของสหกรณ์?

ในแง่ของการบริหารการเงิน ซึ่งเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ในรูปแบบของสหกรณ์ที่มีรายได้หลักจากดอกเบี้ยเงินกู้ของสมาชิก จุดเหมาะสมในการบริหารการเงินน่าจะอยู่ที่ อัตราดอกเบี้ยเงินกู้เป็นธรรม อัตราเงินปันผลสูงกว่าอัตราเฉลี่ยเงินฝากธนาคารเล็กน้อย อัตราเงินรับฝากออมทรัพย์สูงกว่าธนาคาร (ตามภาวะตลาดการเงิน) และที่สำคัญ จะต้องมีสวัสดิการสมาชิกอย่างเหมาะสม ซึ่งจะได้ร่วมแชร์เรื่องการบริหารการเงินในโอกาสต่อไป

CU Andaman




วันศุกร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2551

ประชุมโซนอันดามัน ครั้งที่ ๑


กลุ่มเครดิตยูเนี่ยนเพื่อพัฒนาชีวิต
พร้อมเพื่อนพ้อง ๑๒ ชีวิต มาร่วมประชุมโซน อันดามัน
ณ สหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนชุมชนเทศบาลเมืองภูเก็ต

ร่วมประชุมเครือข่ายชาวเครดิต ร่วมขบคิดปัญหามีหลากหลาย
สิ่งดีดีมากมีล้วนมากมาย มาขยายความคิดให้แก่กัน
ดีไม่ดีอย่างไรใคร่ขอบอก หยิกแกมหยอกบอกกล่าวเหมือนเล่าฝัน
เรื่องอดีตทำได้ใคร่ยืนยัน เพื่อแบ่งปันความคิดประสบการณ์

ก่อนอื่นขอขอบคุณน้ำใจพี่ ที่อารีชวนน้องร่วมประสาน
แท้จริงน้องมิต่างเด็กฝึกงาน มิชำนาญการศึกรณรงค์
แต่ตั้งกลุ่มยืนมาถึงวันนี้ มิรู้ที่รู้ทางความประสงค์
เดินสะเปะสะปะจะไม่ตรง ยังพะวงเวียนหัวกลัวหลงทาง

ยังดีหน่อยที่มีพี่ผองเพื่อน คอยย้ำเตือนบอกกล่าวเล่าสะสาง
คอยดูแลเสริมส่งมิเว้นวาง ทุกก้าวย่างมีพี่เป็นแรงใจ
จิตตารมย์เครดิตมิผิดเพี้ยน ทุกคำเขียนทลายข้อสงสัย
ความเป็นหนึ่งซึ่งเกิดขึ้นภายใน แผ่ซ่านไปสายใยความกลมเกลียว
เมื่อ “สนใจ” ใส่ใจผูกสมัคร ก่อเกิดรักต่อกันอย่างแน่นเหนียว
ย่อม “ห่วงใย” ต่อกันทุกวันเชียว แม้เศษเสี้ยวความหวังยัง “แบ่งปัน
มีอะไร “รับใช้” ขอให้บอก ไม่ยากหรอกเต็มใจให้ความฝัน
ดีหรือร้ายอย่างไรพร้อมฝ่าฟัน สร้างสวรรค์ของเราให้เป็นจริง
จิตตารมย์เหล่านี้ที่ครุ่นคิด ฝังในจิตเหมือนมีวิญญาณสิง
คอยเห็นใจห่วงใยเสียทุกสิ่ง มิหยุดนิ่งแปลกใจทำไมกัน
เคยคิดต้านด้านดื้อทำมิสน แต่แปลกคนเพื่อนมาทำหุนหัน
ลืมไปสิ้นแปลกใจในทันควัน อยากแบ่งปันบอกกล่าวเล่าทุกคน
เหมือนคุณลุงประชุมที่ได้พูด บทพิสูจน์ความเห็นเช่นทุกหน
เกิดความรักแหนหวงขึ้นชอบกล เหมือนมีมนต์ปักใจทำไมกัน


สถาบันการเงินชาวเครดิต แหล่งผูกมิตรผูกจิตผูกความฝัน
แหล่งเงินทุนหนุนเนื่องความสัมพันธ์ แหล่งสวรรค์ของเราชาวชุมชน
ลองฉุกคิดสักนิดก่อนจะกล่าว ลองสืบสาวราวเรื่องถึงเหตุผล
เงินมิอาจซื้อเพื่อนได้สักคน รวยหรือจนมิใช่เรื่องสำคัญ

ธนาคารมากมีเพื่อนไม่ฝาก เราตกยากเพื่อนเชื่อเหลือจะฝัน
เพื่อนศรัทธาไว้ใจอะไรกัน จากร้อยพันเป็นหมื่นน่าชื่นใจ

มีวันนี้ขึ้นมานั้นน่าคิด ลองพินิจกิจจาก่อนผลักไส
มีดีบ้างเลวบ้างคละกันไป ฝากเยื่อใยช่วยคิดทุกกิจจา
ก่อนจะพูดจะทำย้ำให้คิด อย่าตัดสิทธิตัดใจไปเลยหนา
คอยระวังอย่าพลั้งกล่าวออกมา ให้เวลากันบ้างเพื่อนทั้งคน

เพื่อนทุกคนอยากให้เราได้พูด ลองพิสูจน์ความเห็นและเหตุผล
ยามเพื่อนพูดเรายั้งทั้งอดทน อย่าเพิ่งบ่นคร่ำครวญสวนจริงจัง
แต่ละคนอาจคิดผิดถูกบ้าง ของบ้างอย่างใช่เป็นเช่นใจหวัง
อดใจรอทนหน่อยค่อยรับฟัง อาจสักครั้งเจอะตอเข้าพอดี
ปัญหาเพื่อนอาจเหมือนของเราบ้าง หรือตัวอย่างอาจคล้ายไม่ตรงที่
วิธีการของเพื่อนอาจเข้าที หรือเรามีความเห็นเป็นเช่นไร
ลองพินิจพิเคราะห์เจาะประเด็น อย่างทำเป็นสรุปข้อสงสัย
โรคบางโรคดื้อยามีถมไป อย่าปักใจเคี่ยวเข็ญเช่นเคยทำ
ลองฟังความถามไถ่กันสักนิด ถูกหรือผิดใช่เป็นเช่นเรื่องขำ
อย่าถ่มถุยความคิดว่าระยำ อย่าเหยียบย่ำความเห็นเช่นใครใคร

การประชุมครั้งนี้ไปได้สวย หรือโชคช่วยเติมต่อข้อสงสัย
สิ่งใดพลั้งผิดบ้างปล่อยมันไป อย่าปักใจฝังใจอนิจจา
ปล่อยชีวิตให้ลอยตามละลอก รักหรือหลอกรู้เช่นอย่าหวือหวา
หากว่ารักบอกรักกล่าวออกมา อย่ารอท่าอาจสายเสียดายจัง

เราอยู่ได้ข้างกายมีผองเพื่อน คอยย้ำเตือนเติมต่อให้ความหวัง
หากโดดเดี่ยวไร้เพื่อนเหมือนพูดพลั้ง จงยับยั้งชั่งใจเจรจา

กลุ่มพัฒนาชีวิตเปรียบเหมือนเด็ก ตัวยังเล็กยังด้อยไม่ประสา
มาร่วมโซนมุ่งหมายได้วิชา หวังเพียงว่าได้รับประสบการณ์
แต่ละคำที่กล่าวเอามาบอก มิได้หลอกพูดไปใช่หักหาญ
ผิดไปบ้างอย่าเพิ่งเบื่อรำคาญ โปรดทัดทานผิดบ้างมิตั้งใจ
มิได้อวดปากกล้ามาสอนสั่ง มิได้หวังตอบต่อข้อสงสัย
ประสบการณ์ยังน้อยด้อยเกินไป หวังเพียงให้พี่ใหญ่ได้เมตตา
ขอฝากตัวฝากใจไว้เป็นน้อง ขอฝากกล่องดวงใจหวงหนักหนา
คิดถึงบ้างบางครั้งบางเวลา อย่าระอาเบื่อหน่ายไม่พึงใจ
ขอพี่อย่าได้โปรดอย่าโกรธขึ้ง รับเป็นหนึ่งตอบต่อข้อสงสัย
แม้ผิดบ้างพลั้งบ่อยค่อยอภัย อย่าผลักไสเดียดฉันท์ขอวันทา

กลุ่มเครดิตยูเนี่ยนเพื่อพัฒนาชีวิต
๘๙/๖ หมู่ที่ ๑ ตำบลทับปุด อำเภอทับปุด จังหวัดพังงา ๘๒๑๘๐
wnikro@gmail.com

วันเสาร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2551

จุดเริ่มต้น

จุดเริ่มต้นของ web blog นี้ เกิดจากการพบปะพูดคุยของเครดิตยูเนี่ยนในจังหวัดภูเก็ตและพังงา ประกอบด้วย

เครดิดยูเนี่ยนชุมชนเทศบาลเมืองภูเก็ต (ส)
เครดิตยูเนี่ยนบ่อแร่สันติสุข (ส)
เครดิตยูเนี่ยนพารารวมพลัง (ส)
เครดิตยูเนี่ยนเพื่อพัฒนาชีวิต (ก)
เครดิตยูเนี่ยนเคหะรัษฎาภูเก็ต (ส)

เมื่อวันเสาร์ที่ 13 กันยายน 2551 ณ สำนักงานเครดิตยูเนี่ยนชุมขนเทศบาลเมืองภูเก็ต ซึ่งรับเป็นเจ้าภาพ เจ้าบ้านในโอกาสแรก จากการประสานงานของน้องยุทธ - ยุทธพงศ์ ชอบดี เจ้าหน้าที่ชุมนุมสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยน สาขาภาคใต้

เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างเพื่อนพ้องน้องพี่ ชาวเครดิตยูเนี่ยน เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ จากรุ่นพี่สู่รุ่นน้อง เพื่อร่วมกันหาแนวทางพัฒนาเครดิตยูเนี่ยนของแต่ละที่ ให้มีความก้าวหน้า ร่วมกันหาแนวทางแก้ไขปัญหา ร่วมกันหาแนวทางป้องกันปัญหาในอนาคต

บทสรุปของวันนี้ คือจะมีการพบปะพูดคุยกันในลักษณะนี้ทุก 4 เดือน ในครั้งหน้า เครดิตยูเนี่ยนเคหะรัษฎาภูเก็ต จะรับหน้าที่เป็นเจ้าภาพ เจ้าบ้าน ให้การต้อนรับ โดยกำหนดพบกันวันเสาร์ที่ 17 มกราคม 2552

นอกจากนี้แล้ว ยังมีข้่อเสนอให้สร้างแหล่งพบปะบน internet เพื่อจะได้พูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้ โดยไม่ต้องมีเรื่องระยะทาง และเวลาเป็นอุปสรรค จึงก่อให้เกิดชุมชนแห่งนี้ขึ้นมา

สำหรับบรรยากาศ หรือรายละเอียดอื่นๆ ที่ได้มีการพูดคุยกันในวันนี้ หวังว่าจะได้มีท่านอื่นๆที่ได้เข้าร่วมประชุม เข้ามาแสดงความคิดเห็น แสดงความรู้สึก ผ่านช่องทางนี้กันต่อไป

ด้วยจิตคารวะ
ชัยณรงค์ หนูจีนเส้ง
13/09/2008